24 Haziran 2010 Perşembe

Aha papatya fallarına kaldık

Evet sancılarım var.Birazda ruhum acıyor.Arkasından koşmuyorum artık,yorulduğumu hissediyorum.Bi yanım hiç vazgeçmeyecekmiş gibi duruyor.Tanıdık gelmiyorda değil bu.Daha öncekiler gibi geçer diye umuyorum.Öylede olacak.Ama Şu anımda hakim bi'şeylere inakr etmiyorum.Başa çıktığım,çıkabildiğim kadarıyla içindeyim mücadelenin.Zaten kaçmayıda pek beceremem.Böyle şeylerin üzerine gitmeyi bilirim ben.Sorun nerdeyse,çıkartıp,beynimin merkezinde çözmeye çalışırım.Beceririm,beceremem.Bunu şimdiden bakıp göremem doğru.Ama zamının olduğunu unutmayalım,akıp gidecek her zamanki gibi.Yaşatacağı bi takım anlar içinde yine onu düşündüğüm dakikalar olacak tabi.Bilemedim,işte böyle...Her gün arta arta kafamda büyütüyorum.Aldırmıyorum kendime.Elbet dinliyorum,kulak verdim seslere, duyamaya çalışıyorum.Ben istemedim böyle olsun.Kimsede istemez sanırım.Olmadık yerde daldın hayatıma,kapılarımı aralamaya çalıştın.Anlam veremedim başta ta ki içimden gelenleri duyuncaya kadar.Oldu işte. Fiziksel olarak değil ama duygusal anlamda aldın avcuna.Adım atıyorum sen,uyuyorum sen,düşünüyorum yine sen...Çıkmıyorsun,direniyorsun bana,mantığıma,hayatıma...Sonu nereye varır? Nereye kadar gider? Bilen varsa söylesin.İhtiyacım var ona ! Görmek istiyorum,öylesine yanımdan geçsin gitsin bu bile yetiyor,avutuyor yav! Çocuklaştım iyice.Kendimi tınladığım falan yok.Gidebildiği yere kadar gidecek.Gitsinde! Alışıktır hayatım imkansızda tutulup kalmaya.Pekte sever acı çekmeyi. Öncekileri tınladığım yok.Hoş belkide ah'ları tuttu.Sıralarını savdılar bana geçti.Pişman mıyım yinede? Gram acımıyorum geçmiştekilere,o an öyle olması gerekiyordu ama biz şu andayız kasamam ben o kadar.Çıkar yol var aslında ıı cık cık buda bana göre değil! Geçecek belkide geçmeyecek,geçecek belkide geçmeyecek.Aha papatya fallarına kaldık. uzun lafın kısası s*ktir et ...

23 Haziran 2010 Çarşamba

Yok böyle bi lüks

Leyla Mecnundu bu hikaye.Birazda eskilerdendi.Dokunmadan sevmekti,dokunmadan istemekti.Şimdinib yalanlarına bulaşmadan özlüyorum.Uzaktan uzağa bakışmalardan ibaret bu ilişki.Sadece rüzgardan kapıvermekti kokunu. Ne biliyim çok mu duygusal takılıyorum bu konularda? Ama hepsi boş,mantığımı kaybetmedim yav.Ama imkansızı zorlamak gerçekten zor.Kim yaşamışsa o bilir.Nereye kadar itibar eder bu günahkar bakışlar? İşte burayı bende bilmiyorum.Belkide yorumundan bile kaçıyorum. Avuntum ara sıra uzaktan bakmak.Hasret işte dizginlemesi zor bi duygu. Arsızca acısını nasılda çıkartıyor? Nasılda dalga geçiyor? Üç maymunu oynamak zorundasın.Kolundan çekip ben buyum diyemzsin.Ya kabul görmezsem? Ya hayaldan mevcutsa? Sorular işte insanın içini dışını kemirir durur.cevapsızlar dahada karmaşık hale sokar. Denizci düğümünü çözmeye çalışmak kadar karışık.Ama eminde olamıyorum.Geçerse bu duygu ? Sadece keşkeler kalırsa? Tutarsız değilimdir aslında.Ne istediğimi bilirim.Ve ben istediğimi alırım.Durumu zorlaştıran,çıkmaza koyan duygular.E bide ondanda emin olamıyorum.Aksini görmek istemiyorum.Bu dahada acıtır beni. Çıkar yol diliyorum kendime.Hnagi yoldan gideceğime Tanrı karar versin.Kadere şimdi dahada sığınmak istiyorum.Biraz akışına bırakmak en güzelidir.Her zaman kontrol sende olamaz.Dışında gelişen şeyleri emrin altına alamzsın.Yok böyle bi lüks .Kimsenin yok! Çözüm belkide kendimde.Öyle uzaklarda çok uzaklarda aramamalıyım.Yağmur sonrası gökkuşağını bekleyecek kadar sabırlıyımdır aslında.En güzel şeyler en zorlu anlarda gelirmiş.Yeterki kriz zamanlarını yönetmyi bil.Herkesin hayatında geçirdiği veya geçireceği bu tür dönemler vardır.Doğru yöneten doğru yol alır.Mücadelesini kazanır.Böyle işte deyip,başa geşen çekilir deyip katlanıyorum sadece.Güneşin bir gün benim içinde doğmasını beklemekten vazgeçmek istemiyorum.Vazgeçtiğim an hayatımı avcumun tersiyle görmezden gelmek...Yok yok bana göre değil.Şükretmeyide bilirim ben.Etrafımdakiler için,herşey için,herkes için şükrederim...

Kızıyorum herşeye,herkese,elime,gözlerime

Ve tanrı aldı onu,İçimdekini söküp aldı.Peki ben şimdi kime dualar edeceğim? Öksüz kaldı yarınlarım.Ceplerimdeki umutlar yitirdi ışığını.O kadar çok gün vardı ki senle yaşanması gereken! Nasıl hesap veririm? Dediklerim beni bile avutmazken,kim yalanı gerçek diye alnından öper? Kızıyorum herşeye,herkese,elime,gözlerime...Geçmişe acıyarak sövüyorum.Üşüyor şimdi anılar.Kaç tanesini sattım gecelere! Ağladım utanmadım gözlerimden.Zehir böyle akıyormuş,acıtarak özgür oluyormuş.Bedelini ödemediğini tek bir yanlış yok bu hayatta.Zamanı selamlıyorsun sadece.O geçip gidiyor.Zaten kim tutmuş ki? Kahraman olacaktım ben hani? Orda yanında olacaktım.Bunlar bile çokmuş.Anlamayan anlamıyor.Sevgi bitiyor,irkiliyorsun mutlu anlardan. özlüyorsun bi'şeyleri sitemler zaten var. Geçip giden hayatta en çok kendini özlüyorsun.

Özgürlükte Çiz Kanayan Resimleri

Temizle kendini şimdi ellerimden.

Affet geçmişi ben yüz çevirmişken.

Yalan söyle hayatına,kaldırabildiğin kadar hayal yüklen.

Umutlarına can ver yeniden.

Topla gökyüzünün mavisini enginlerden.

Savur düşüncelerini ömür geçip giderken.

Özgürlükte çiz kanayan resimleri.

Sorularını utanmadan yaşa!

Kendine yakınken,cevapları arama inandığın bedenlerde.

Çok fazla olma kimsenin hayatında.

Unutulmayacak bi iki cümlen olsun zaman denilen dilimlerde.

Dikil karşısına güneşin,karanlığı sıyırıp at üstünden başından.

Kopar geleceğini günahlardan.

Sırların taşar yüreğinden,kalıplaşır kalır sözlerinde.

Fırtınan olur yalnızlık artık kelimeler fısıldarsın sadece...

Gecelere Baksana

Şimdi bi başkayım,içim fena halde.Toparlıyamıyorum,cümleler ardı ardına dağınık giriyor hayatıma.Korkuyorum bi yandan! Yarınlarımdan vazgeçmek istemiyorum;anlık hevesler uğruna.Hani adını bile bilmiyorum.Hayalimde yarattığım kahramanlardansın belkide.Sevgi güçlü bir duygu,öyle ya da böyle sahtesi olmuyormuş.Yaşadıkça daha net görüyor insan.Sevgiyi tattıkça,bedenlerin üzerindeki bedelleri andıkça samimiyetten uzak,yapmacık olmuyormuş sevgi denilen duyguda.Çıkar gözetmeden ve görmedende dayanbildiğin yere kadar dayanıyorsun.Ağlıyorsun kim zaman! İstesende istemesende...Aşkta bi iki damla mutlaka oluyor.Tabiatı gereği aşk acıyı kendisinde barındırıyor.Farkında olmadan özlüyorsun.Bilinçaltında durmadan onun savaşını verip,sürekli arıyorsun.Gecelere baksana en katıksız halde onu sana düşündürüyor.Herşeyi örten gece,vicdanın aşktan geçen tarafını gündüz kadar ortaya serip,aydınlatıyor.Uykuya dalar gibi olduğun anlarda ise rüyalarını çoktan teslim edip,sattığın başrol oyuncusu çıkageliyor.Yani her tarafını sarıyor.Sen iste ya da isteme aşk,kendi dalgasına bakıyor.seni alıp istediği yere sürüklüyor.Kimse öyle büyük konuşmasın.Herşeyi eriten zaman,elbet günü geldiğinde apaçık gerçekleri seriverir.Yapmayacağım dediğin şeyleri farkında bile olmadan öylece gelir alır senden.İnandığın şey ve sığınabildiğin tek şey aşktan öte bi duygu değildir.Günahıda sevabıda ters çevirir.Ansızın hayatını değiştirir.Teslim edersin geçmişini,güven konusunda emin olamadan.Dua edersin her dakika,o an sana görmek bile yetecektir.Arkana dönüp baktığında,o anlardan çok biriktirdiğini fark edersin.Ne kadar çok sensizlik varmış böyle! Vazgeçmek istemez misin? E elbette...En azından denersin.Olmuyor arkadaş,istediğin zaman olmuyor bu iş.Kafana göre davranamıyorsun,otokontrol diye bi'şey yok bu olguda.Yaylanıveriyor hayatında öyle,canının çektiği gibi.Anlam yüklemeye çalışmasın kimse!Mantık zaten hak getire. Paşa paşa çokta kurcalamadan yaşa gitsin.He bide çok düşünmeyeceksin.Yoksa içinden çıkamıyorsun.Resmen sıkışıp kalıyorsun. Acı çekilecek madem en aza indirgeyerek çek !

16 Haziran 2010 Çarşamba

Burdan Bakıp Güney Yarım Küre'yi Görmek Gibi B'işey

Aslında ne istediğimi biliyorum.Ya da bilmiyorum.Aklım karışık,duygularım karmakarışık.Netlik kazanmış değil hiçbir şey hayatımda.Bildiğim bi'şeyler illaki var.O doğruların çizgisinden taşmamaya çalışıyorum.Sorunda burda başlıyor.Hayatı sürekli kendi doğrularıma uydurmaya çalışıyorum.Modadan uzak üstünü başını dizayn edip,istediğim kalıpta giydirmek istiyorum.E tabi her zaman senin çevrelediğin doğrultuda gitmez hayat.Nede olsa onuda belirleyen,çizip,karalayıp atan kader vardır.Karşı gelemeyeceğin herşey kaderdir.Ya da öyle midir?Burada da kocaman bir cevap açığı var..Yaşadıklarımla mı doldurulur bu boşluk? Tam kestiremedim ama zamanla illaki bi'şeyler yerine oturur.Ruhum ondan yana bunda yalan yok! Sıkı sıkı ateşini istiyor.Bir yandan titriyorum.Hayır kendisini göremeyim sadece ona ait bi'şeyler görüyüm.Eş,dost,ayakkabı,pantolon vs. onlar bile hatırlatıp heyecanlanmama neden oluyor. Çözemedim bu duygusuz duyguların savaşını.Derinden hissediyorum içimde;öyle sığ,köşede kalmış bi'şey değil!Yaz geldi.Tamam unutulabilir belki ama zor görünüyor şimdilik.Burdan bakıp Güney Yarım Küre'yi görmeye çalışmak gibi bi'şey...E bide şarkılar var tabi:) Herkes gibi dinlediğim bir parçada,bu şarkı bana yazılmış,kesin yazan kişi kesin beni tanıyor diye içimden geçirdiğim zamanlar oluyor.:)Olmaz olası zamanlar bunlar.Ne yani zamanın kendisi mi zamansız gelip çatıyor? Kefaret öder gibi inzivaya itiyor seni.Sonra çat arındığını sandığın anda hop bi daha başa sar.Aynı soruları kovaladur işte! Umutluyum yinede içim-dışım olanı bilirim. Peşinden koşmak değil bu.Sanırım acıda mutlu olduğunu sanmak...