10 Ağustos 2010 Salı

Adına İnsan Demişler !

Yalnızlıktır insanı kabuğuna iten.Oluşturduğun her savunma mekanizması sonuçtur aslında.Herkesin vardır kendine göre yıkılması zor duvarları.Elletmez kimse o duvarlara ee nede olsa msumiyet üzerien inşaa ettikleri,güvenli taraftır orası.Bazen ağlama duvarı olur orası.Düşünmekten bile çekindiğini fısıldarsın.İçin boşalır.Hazır hissettiğinde,yenilendiğini hissettiğinde, kaldığın yerden devam edersin hayata.Daha bilinçlisindir artık.Her yalnızlık nöbeti seni dahada güçlendirir.İnsanlar dersin her birine,tuhaf gelir,katılaşırsın.Artık öyle kolay kolay güvenemezsinde.Yaşadığın şeyler inanmaya iter.Ucundanda olsa görürsün,gördükçede anlarsın.Hatta gerçekler ete kemiğe bürünmüş gezmekte.Oysa ne kadar masum duruyorlar! En çok acıtan taraftır.Yinede dokunmak istersin,o kadar çok yalan vardır ki; gerçeğin tadını unutmuşsundur artık.Garip,yalnızlıktan biraz olsun kurtulmak için birilerine ihtiyaç duyarsın.Boverin anlamaya çalışmayın bu tezatlığı,bi'şeyler devam etmek zorunda.Baştan beri kurallar açık,oyunu şekillendirmeye sen karar verirsin.İster günahlarla dolu bir dünyayı,ister adım adım doğruyu kucaklarsın.Bedeller ödersin sonra.Sanki çok şeyin sahibisindir ya? İyi dediğin tarafından özveride bulunursun.Başın döner bu çemberde,düzeni anlamak zor olsa gerek? Saçmada gelse kendine şunu söylersin."Ben bu devrin insanı değilim!" Tövbeler var köşede.Canın hata çektiğinde alıp bozarsın birini. Yinede öyle kolay değildir bunu yapmak. Gelecekte sorulması gereken hesabı vardır elbet. Karanlığını ayarlayamadığın coğrafyaların vardır şimdi. Hep aç olan duygudur seni buna iten. Acıktıkça alır senden istediğini. Alışır yahu yinede insan. Neydi ımmm bi şarkı vardı." Yalnızlığa alışır bedenim... Sensizliktir canımı acıtan " İnsan doğasının getirdiği arsızlıkla bunada alışıyor işte. Bazen kendini bile unutmak istiyorsun.Nerde olduğunu bilmeden anlamsızlık yüklemek istiyorsun hayatına. Yapılanların öznesini umursamıyorsun. Çevrelediğin alanda baktığınla kalıyorsun.Geniş alanlarda sömürülen bedenler görürsün. Meydanlara kurulmuş et pazarları. Satanda ayndır,satılanda ne komiktir ki alanda aynıdır. Kader çıkar karşına başın belaya girdiğinde. İtersin kendinden yalan sözleri.Herkes çok doğrudur bu yolda. Heeaaa bi'de kişiliklidir. Yav siz ne kadar insansınız ki? Tutup üstünüze vazife olmayan şeyleri öğretmeye çalışıyorsunuz. Üstelik bunun cevabını kendiniz bile bulamamışken.Neyse olurda kazara bulursanız,dürüst olsun içinizdeki vicdan denilen kavrama. Ne kadar becerebildiğinizi inanın kimse umursamaz. Tavır alıyım derken hayatınıza sırtınızı dönmeyin. Unutmayın o adımları almaya dünden razıydınız. Kaybedersin işte bi'şeyleri. Kim neyin değerini biliyor ki? Kaybedilen bi kaç doğruluk,bi kaç dostluk olsun! Sonucunda için acıyarak yalanı kucaklarsın. Sağında solunda gerçek ararsın. Artık arama sen çoktan seçmeli bu oyunda kararını zaten vermiştin.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder